Pumpkin pie met koek- en speculaaskruiden

Hoewel Thanksgiving buiten de VS zelden tot nooit wordt gevierd, genieten wij van alsnog van een klassiek Thanksgiving gerecht met twee seizoenshelden: pompoentaart met koek- en speculaaskruiden. Onze Johannesbrood siroop en Xylitol toveren de taart om van hartig tot zoet. Probeer jij hem ook?

8 porties
2 uur

Ingrediënten:
1 flespompoen van ca. 750 gram, geschild
1½ el olijfolie
1 rol bladerdeeg van 270 gram (de koelverse)
3 eieren
1½ tl koek- en speculaaskruiden
125 gram + 1½ el SweetLife Xylitol (berkensuiker)
3 el SweetLife Johannesbroodsiroop
125 ml slagroom

Ook nodig:
Taartvorm van 24 cm
Rijst, om mee blind te bakken

Bereiding:

1. Verwarm de oven voor op 200 graden en vet de taartvorm in. Ontpit de pompoen en snijd in halve maantjes van 1 cm. dik. Schep de pompoen, op een met bakpapier bekleedde bakplaat, om met de olijfolie, 1 tl koek- en speculaaskruiden en ⅛ tl zout. Spreid over de bakplaat. Rooster in 20-25 min. goudbruin. Keer halverwege om.
2. Verlaag de oventemperatuur naar 180 graden. Spreid het bladerdeeg uit over het werkblad en rol op om een deegroller. Rol het deeg uit over de taartvorm en druk de randen stevig in de vorm. Snijd de overhangende rand eraf. Prik met een vork gaatjes in het deeg. Dek af met bakpapier en leg bakbonen of 500 gram rijst (zie tip) op. een flinke laag rijst op. Bak de bodem 20 min. Verwijder de vulling en het bakpapier en bak in nog eens 15 min. goudbruin. Verlaag de oventemperatuur naar 160 graden.
3. Maal de pompoen (425-450 gram zul je nu hebben), eieren, ½ tl koek- en speculaaskruiden, 125 gram Xylitol en de siroop tot een egaal mengsel. Schenk over de taartbodem. Bak in ca. 45 min. gaar. De vulling is dan gestold, maar het midden is nog wat wiebelig - net als bij een cheesecake. Laat afkoelen tot kamertemperatuur en zet nog minstens 1 uur in de koelkast om op te stijven.
4. Klop de slagroom stijf met 1½ el Xylitol. Spuit in toefjes op de taart.
   
   Tip: De rijst verkleurt lichtjes en ruikt nootachtig. Gooi dit niet weg! De geroosterde smaak, ook na het koken, is heerlijk – vooral bij zilvervliesrijst.